پس از ۲۸ ماه حضور "حبیب الله آصفی" در سمت فرمانداری ویژه دزفول بالاخره روز گذشته وی جای خود را به "رضا نجاتی" داد تا او نیز در این پست محک بخورد چون بر همگان خصوصا کسانی که در این شهر منصبی داشته اند روشن است که کار کردن در این شهرستان بزرگ و پرسابقه نیاز به نیتی پاک و عزمی مضاعف دارد زیرا مردم فهیم، سیاس و مطالبه گر دزفول به سختی با مدیران دولتی کنار می آیند و در همه حال ناظر فعالیتهای آنان هستند.
با این اوصاف هر مدیری که در شهرستان دزفول مسئولیتی را می پزیرد باید شبانه روز بکار و تلاش بپردازد و مردم برآیند آن را دیده و حس کنند در غیر اینصورت مردم عذر او را خواهند خواست!
حال برخی مدیران در این میان شاید واقعا بدنبال کار کردن باشند ولی به علت عدم توانایی و یا گرفتن مشاوره نادرست به گونه ای شرایط دور از واقعی برای خود و شهرستان ایجاد می کنند که فضایی حباب گونه برای مردم ایجاد خواهد کرد که عدم نتیجه آن ناامیدی و یاس را به ارمغان می آورد.
در سال گذشته جناب مهندس آصفی از آورد قریبا ۲۰,۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ (بیست هزار میلیارد تومان) برای احداث طرحهای عظیم اقتصادی در دزفول خبر داد  که طبق شواهد قرائن موجود واقعه ی ملموسی از این رقم حادث نشده است!
روز گذشته در مراسم تودیع و معارفه فرماندار ویژه دزفول، وی این مبلغ را ۳۵,۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ (سی و پنج هزار میلیاردتومان) اعلام کرد که رقم نجومی ذکر شده با درآمد دولت حاصل از هدفمندی یارانه ها در سال۹۵ و یا مبلغ بدهی کل وزارت نیرو به پیمانکارانش و یا با کل رقم سهم ایران در بازار جهانی آی تی برابری می کند!

اگر مسئولی بتواند چنین سرمایه عظیمی را برای یک شهرستان جذب نماید شایسته تقدیر ویژه است و باید کل مسولین آن شهر جهت حفظ وی تلاش کنند، چرا در صورت صحت این ارقام هیچ تلاشی از سوی هیچ یک از مسولین شهرستان و دزفولیهای مقیم مرکز جهت حفظ این مسئول صورت نگرفت؟

با این حال آصفی ادعا دارد تقریبا کل این رقم را از بخش خصوصی جذب نموده است.
شاید در مواردی یا در کل موارد ذکر شده صحبتها و پیگیریهایی در فاز صفر و یا یک باشد ولی هنوز حتی یک مورد از موارد گفته شده به بهره داری و حتی به مرحله کلنگ زنی هم نرسیده است.
با نگاهی به لیست پروژه های سرمایه گذاری ادعا شده، که به مناسبت چهارم خرداد سال گذشته(۱۳۹۴)منتشر شده است مورد فوق بیشتر ملوس خواهد بود.

۱- احداث شرکت سریرا دز تولید کننده لوله های فولادی با اعتبار بالای ۳۰۰ میلیون دلار با اشتغالزایی بالای ۶۰۰ نفر
۲- احداث نیروگاه سیکل ترکیبی ۵۰۰ مگاواتی با اشتغال حداقل ۱۰۰۰ نفر با حداقل سرمایه گذاری بالغ بر ۳۶۰ میلیون دلار
۳- احداث نیروگاه سیکل ترکیبی ۵۰۰ مگاواتی(شرکت نبکو)با اشتغال ۴۵۰ نفر و حداقل سرمایه گذاری بالغ بر ۳۶۰ میلیون دلار
۴- احداث کارخانه تولید روغن های صنعتی با اشتغالزایی حداقل ۱۰۰۰ نفر با اعتبار بالغ بر ۸۰ میلیارد تومان
۵- افتتاح سردخانه اکسین با اعتباری بالغ بر ۵ میلیاردتومان و اشتغالزایی ۳۰ نفر
۶- توسعه ی شرکت خمیر مایه خوزستان با اشتغالزایی ۶۰ نفربا اعتبار ۱۷ میلیون یورو از صندوق توسعه ملی و ۱۸ میلیاردتومان بخش خصوصی
۷- احداث کارخانه قند۷ هزارتنی با اعتباری بالغ بر ۸۰۰ میلیارد تومان و اشتغالزایی ۵۰۰ نفر مستقیم و تا سه برابر مستقیم
۸- احداث ۳۷ واحد گلخانه به مساحت ۵۰ هکتاربا حداقل اعتبار ۱۵۰ میلیارد تومان و اشتغالزایی حداقل ۸۰ نفر
۹- احداث یک واحدگاومیش داری ۲۰۰۰ راسی با سرمایه گذاری حداقل ۵۰ میلیلارد تومان و حداقل ۸۰ شغل مستقیم
۱۰ تحویل ۸ هکتار زمین در راستای در راستای دستور مقام معظم رهبری جهت احداث ترمینال فرودگاه دزفول بابت سرمایه گذاری
۱۱- انجام طرح توسعه احداث کارخانه فولاد و تحویل ۳۵ هکتار با پیشرفت ۴۰ درصد و افتتاح فاز اول ۵۰۰ هزار تنی تا پایان سال۹۴ و اشتغالزایی مستقیم ۵۰۰ نفربا هزینه ی حداقل ۳۰ میلیون یورو و ۲۰۰ میلیارد تومان و در نهایت کل ظرفیت یک میلیون تن و اشتغال ۱۵۰۰ نفر مستقیم و ۳۵۰۰ نفر غیر مستقیم و هزینه کل پروژه ۳۰۰ میلیون یورو
۱۲- احداث بیمارستان ۹۶ تخت خوابی تامین اجتماعی دزفول با حضور وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی

از موارد بالا شاید سه مورد آن تا حدودی در حال فعالیت هستند که از سالهای گذشته حتی قبل از صدارت فرماندار پیشین شروع آن آغاز شده ولی بقیه موارد عمدتا در حد ایده و یا طرح اولیه بوده که حتی به مرحله مطالعاتی نیز نرسیده اند ولی به دلایلی که شاید برای همه روشن باشد از آنها به عنوان احداث پروژه های بزرگ یاد شده است.شاید بهتر بود به ذکر واقعیات پرداخته می شد تا خیالپردازی و اعلام غیر واقع.
همانگونه که در آغاز کلام گفته شد مردم دزفول و رسانه های بیدار این شهر تمام فعالیتهای مسئولین را زیر نظر داشته و رصد می کنند. شاید مصداق توهین به شعور مردم و یا خیال باطلیست که گمان کنیم با اعلام موارد دهان پر کن می توان به مردم القا کرد که کارهای بسیاری شده است! ولی تا چه زمانی می توان پشت این وعده ها پنهان شد!؟ بالاخره زمانی فرا خواهد رسید که مردم، مدیران را بازخواست میکنند .
اکنون در آستانه فرارسیدن چهار خرداد سال ۱۳۹۵ هستیم و جای پاسخ این سوالات مردم، صاحبنظران و رسانه ها از مسئولین کماکان خالیست:
۱- که طی یکسال گذشته چه میزان از رقم ۳۵ هزار میلیارد تومان جذب و از پروژه های فوق الذکر کدامیک احداث، مورد بهره برداری و یا کلنگ زنی شده است!؟
۲- دادن اینگونه وعده های نجومی و تخیلی به مردم و ایجاد امید واهی به آنها چه دستاوردی برای شهرستان مظلوم دزفول دارد؟ و آیا اینچنین وعده هایی که عمل به آنها با توجه به شرایط کنونی اقتصادی، بسیار دشوار و در مواردی دور از دسترس است، بجز ایجاد بی اعتمادی مردم نسبت به دولت تدبیر و امید، چه نتیجه ای می تواند داشته باشد؟
۳- با کدام پس زمینه فکری و مشورت با کدام مشاور زبده اقتصادی برخی مسئولین ارقامی را در زمینه سرمایه گذاری در دزفول به زبان می آورند که باور آن حتی برای افرادی که کمترین اطلاعات را از مسائل اقتصادی و سرمایه گذاری دارند امکانپذیر نیست؟
۴- اگر مسئولی بتواند چنین سرمایه عظیمی را برای یک شهرستان جذب نماید شایسته تقدیر ویژه است و باید کل مسولین آن شهر جهت حفظ وی تلاش کنند، چرا در صورت صحت این ارقام هیچ تلاشی از سوی هیچ یک از مسولین شهرستان و دزفولیهای مقیم مرکز جهت حفظ این مسئول صورت نگرفت؟

البته در شهری که استاندارمحترم تا کنون جهت سرکشی و حل مشکلات مردم که ولی نعمت وی می باشند تاکنون رسما قدم رنجه نفرموده چه انتظاری می رود که برخی مسئولین به انحاء مختلف آرزوهای خود را بعنوان طرحهای عمرانی و صنعتی و کشاورزی لیست نکرده و در رزومه خود نگنجانند!

در پایان مسولان محترم را به گوشه ایی از سخنان مقام معظم رهبری خطاب به کارگزارن نظام جلب می نماییم.
مقام معظم رهبری: «...تکیه این بوده است که برای مردم هزینه درست نکنند، مشکل درست نکنند، دغدغه‌آفرینی نکنند، مردم را دچار تشویش و نگرانی نکنند؛ البته وعده‌ی بیخود و بی‌مبنا هم ندهند، درِ باغ سبزهای بی‌منطق هم باز نکنند؛ منطقی، معقول، منطبق با واقعیت و با توکل به خدای متعال حرکت را پیش ببرند؛ ان‌شاءاللَّه در آینده هم باید همین جور باشد.»

برچسب ها: فرماندار دزفول فرمانداری دزفول رضا نجاتی حبیب اله آصفی