پس از 28 ماه حضور "حبیب الله آصفی" در سمت فرمانداری ویژه دزفول بالاخره روز گذشته وی جای خود را به "رضا نجاتی" داد تا او نیز در این پست محک بخورد چون بر همگان خصوصا کسانی که در این شهر منصبی داشته اند روشن است که کار کردن در این شهرستان بزرگ و پرسابقه نیاز به نیتی پاک و عزمی مضاعف دارد زیرا مردم فهیم، سیاس و مطالبه گر دزفول به سختی با مدیران دولتی کنار می آیند و در همه حال ناظر فعالیتهای آنان هستند.
با این اوصاف هر مدیری که در شهرستان دزفول مسئولیتی را می پزیرد باید شبانه روز بکار و تلاش بپردازد و مردم برآیند آن را دیده و حس کنند در غیر اینصورت مردم عذر او را خواهند خواست!
حال برخی مدیران در این میان شاید واقعا بدنبال کار کردن باشند ولی به علت عدم توانایی و یا گرفتن مشاوره نادرست به گونه ای شرایط دور از واقعی برای خود و شهرستان ایجاد می کنند که فضایی حباب گونه برای مردم ایجاد خواهد کرد که عدم نتیجه آن ناامیدی و یاس را به ارمغان می آورد.
در سال گذشته جناب مهندس آصفی از آورد قریبا 20.000.000.000.000 (بیست هزار میلیارد تومان) برای احداث طرحهای عظیم اقتصادی در دزفول خبر داد  که طبق شواهد قرائن موجود واقعه ی ملموسی از این رقم حادث نشده است!
روز گذشته در مراسم تودیع و معارفه فرماندار ویژه دزفول، وی این مبلغ را 35.000.000.000.000 (سی و پنج هزار میلیاردتومان) اعلام کرد که رقم نجومی ذکر شده با درآمد دولت حاصل از هدفمندی یارانه ها در سال95 و یا مبلغ بدهی کل وزارت نیرو به پیمانکارانش و یا با کل رقم سهم ایران در بازار جهانی آی تی برابری می کند!

اگر مسئولی بتواند چنین سرمایه عظیمی را برای یک شهرستان جذب نماید شایسته تقدیر ویژه است و باید کل مسولین آن شهر جهت حفظ وی تلاش کنند، چرا در صورت صحت این ارقام هیچ تلاشی از سوی هیچ یک از مسولین شهرستان و دزفولیهای مقیم مرکز جهت حفظ این مسئول صورت نگرفت؟

با این حال آصفی ادعا دارد تقریبا کل این رقم را از بخش خصوصی جذب نموده است.
شاید در مواردی یا در کل موارد ذکر شده صحبتها و پیگیریهایی در فاز صفر و یا یک باشد ولی هنوز حتی یک مورد از موارد گفته شده به بهره داری و حتی به مرحله کلنگ زنی هم نرسیده است.
با نگاهی به لیست پروژه های سرمایه گذاری ادعا شده، که به مناسبت چهارم خرداد سال گذشته(1394)منتشر شده است مورد فوق بیشتر ملوس خواهد بود.

1- احداث شرکت سریرا دز تولید کننده لوله های فولادی با اعتبار بالای 300 میلیون دلار با اشتغالزایی بالای 600 نفر
2- احداث نیروگاه سیکل ترکیبی 500 مگاواتی با اشتغال حداقل 1000 نفر با حداقل سرمایه گذاری بالغ بر 360 میلیون دلار
3- احداث نیروگاه سیکل ترکیبی 500 مگاواتی(شرکت نبکو)با اشتغال 450 نفر و حداقل سرمایه گذاری بالغ بر 360 میلیون دلار
4- احداث کارخانه تولید روغن های صنعتی با اشتغالزایی حداقل 1000 نفر با اعتبار بالغ بر 80 میلیارد تومان
5- افتتاح سردخانه اکسین با اعتباری بالغ بر 5 میلیاردتومان و اشتغالزایی 30 نفر
6- توسعه ی شرکت خمیر مایه خوزستان با اشتغالزایی 60 نفربا اعتبار 17 میلیون یورو از صندوق توسعه ملی و 18 میلیاردتومان بخش خصوصی
7- احداث کارخانه قند7 هزارتنی با اعتباری بالغ بر 800 میلیارد تومان و اشتغالزایی 500 نفر مستقیم و تا سه برابر مستقیم
8- احداث 37 واحد گلخانه به مساحت 50 هکتاربا حداقل اعتبار 150 میلیارد تومان و اشتغالزایی حداقل 80 نفر
9- احداث یک واحدگاومیش داری 2000 راسی با سرمایه گذاری حداقل 50 میلیلارد تومان و حداقل 80 شغل مستقیم
10 تحویل 8 هکتار زمین در راستای در راستای دستور مقام معظم رهبری جهت احداث ترمینال فرودگاه دزفول بابت سرمایه گذاری
11- انجام طرح توسعه احداث کارخانه فولاد و تحویل 35 هکتار با پیشرفت 40 درصد و افتتاح فاز اول 500 هزار تنی تا پایان سال94 و اشتغالزایی مستقیم 500 نفربا هزینه ی حداقل 30 میلیون یورو و 200 میلیارد تومان و در نهایت کل ظرفیت یک میلیون تن و اشتغال 1500 نفر مستقیم و 3500 نفر غیر مستقیم و هزینه کل پروژه 300 میلیون یورو
12- احداث بیمارستان 96 تخت خوابی تامین اجتماعی دزفول با حضور وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی

از موارد بالا شاید سه مورد آن تا حدودی در حال فعالیت هستند که از سالهای گذشته حتی قبل از صدارت فرماندار پیشین شروع آن آغاز شده ولی بقیه موارد عمدتا در حد ایده و یا طرح اولیه بوده که حتی به مرحله مطالعاتی نیز نرسیده اند ولی به دلایلی که شاید برای همه روشن باشد از آنها به عنوان احداث پروژه های بزرگ یاد شده است.شاید بهتر بود به ذکر واقعیات پرداخته می شد تا خیالپردازی و اعلام غیر واقع.
همانگونه که در آغاز کلام گفته شد مردم دزفول و رسانه های بیدار این شهر تمام فعالیتهای مسئولین را زیر نظر داشته و رصد می کنند. شاید مصداق توهین به شعور مردم و یا خیال باطلیست که گمان کنیم با اعلام موارد دهان پر کن می توان به مردم القا کرد که کارهای بسیاری شده است! ولی تا چه زمانی می توان پشت این وعده ها پنهان شد!؟ بالاخره زمانی فرا خواهد رسید که مردم، مدیران را بازخواست میکنند .
اکنون در آستانه فرارسیدن چهار خرداد سال 1395 هستیم و جای پاسخ این سوالات مردم، صاحبنظران و رسانه ها از مسئولین کماکان خالیست:
1- که طی یکسال گذشته چه میزان از رقم 35 هزار میلیارد تومان جذب و از پروژه های فوق الذکر کدامیک احداث، مورد بهره برداری و یا کلنگ زنی شده است!؟
2- دادن اینگونه وعده های نجومی و تخیلی به مردم و ایجاد امید واهی به آنها چه دستاوردی برای شهرستان مظلوم دزفول دارد؟ و آیا اینچنین وعده هایی که عمل به آنها با توجه به شرایط کنونی اقتصادی، بسیار دشوار و در مواردی دور از دسترس است، بجز ایجاد بی اعتمادی مردم نسبت به دولت تدبیر و امید، چه نتیجه ای می تواند داشته باشد؟
3- با کدام پس زمینه فکری و مشورت با کدام مشاور زبده اقتصادی برخی مسئولین ارقامی را در زمینه سرمایه گذاری در دزفول به زبان می آورند که باور آن حتی برای افرادی که کمترین اطلاعات را از مسائل اقتصادی و سرمایه گذاری دارند امکانپذیر نیست؟
4- اگر مسئولی بتواند چنین سرمایه عظیمی را برای یک شهرستان جذب نماید شایسته تقدیر ویژه است و باید کل مسولین آن شهر جهت حفظ وی تلاش کنند، چرا در صورت صحت این ارقام هیچ تلاشی از سوی هیچ یک از مسولین شهرستان و دزفولیهای مقیم مرکز جهت حفظ این مسئول صورت نگرفت؟

البته در شهری که استاندارمحترم تا کنون جهت سرکشی و حل مشکلات مردم که ولی نعمت وی می باشند تاکنون رسما قدم رنجه نفرموده چه انتظاری می رود که برخی مسئولین به انحاء مختلف آرزوهای خود را بعنوان طرحهای عمرانی و صنعتی و کشاورزی لیست نکرده و در رزومه خود نگنجانند!

در پایان مسولان محترم را به گوشه ایی از سخنان مقام معظم رهبری خطاب به کارگزارن نظام جلب می نماییم.
مقام معظم رهبری: «...تکیه این بوده است که برای مردم هزینه درست نکنند، مشکل درست نکنند، دغدغه‌آفرینی نکنند، مردم را دچار تشویش و نگرانی نکنند؛ البته وعده‌ی بیخود و بی‌مبنا هم ندهند، درِ باغ سبزهای بی‌منطق هم باز نکنند؛ منطقی، معقول، منطبق با واقعیت و با توکل به خدای متعال حرکت را پیش ببرند؛ ان‌شاءاللَّه در آینده هم باید همین جور باشد.»

برچسب ها: فرماندار دزفول فرمانداری دزفول رضا نجاتی حبیب اله آصفی